«Աշխատել սկսել եմ 12 տարեկանից։ Մինչև այսօր հիշում եմ առաջին աշխատավարձիս չափը՝ 2500 դրամ։ 15 տարեկանում արդեն փոքրիկ արտադրամաս ունեի։ Այն տարիներին աշխատանքի առաջնային նպատակը ընտանիքին ֆինանսապես օգտակար լինելն էր, իսկ արդեն 2006թ․-ին, Խորենացի փողոցում «Պանդոկ Երևան»-ի առաջին մասնաճյուղի բացմամբ հիմք դրվեց մեր ընկերության ստեղծմանն ու դրան հաջորդած մեր բոլոր ծրագրերն ուղղվեցին մեր պետությանն օգտակար լինելուն»։

Դավիթ Երեմյանը ժպիտով հիշեց այն բոլոր դեպքերը, երբ իրեն խորհուրդ են տվել չսկսել այսօր արդեն իրականություն դարձած ծրագրերը, նշելով, թե դրանք շատ ռիսկային ու անհավանական են թվում, մինչդեռ նույնիսկ Կորոնավիրուսային համավարակի և 44-օրյա պատերազմի ժամանակ, ընկերությունը գտել է ճգնաժամերից պատվով դուրս գալու ճանապարհը՝ շարունակելով որակյալ սնունդ մատակարարել բանակին և հիմնելով նոր ռեստորաններ։

Հանդիպմանը ներկա աշխատակիցները հնարավորություն ունեցան Դավիթ Երեմյանին ուղղել իրենց հուզող հարցերը․ լավագույն երեք հարցերի հեղինակները ստացան գրքեր։

Նմանօրինակ հանդիպումներն ընկերությունում պարբերական բնույթ են կրում։